Ik woon vrij dicht bij Booklands en heb op een circuitevenement van Mercedes World gereden, maar het spijt me te moeten zeggen dat ik dit iconische circuit nog nooit had bezocht. Als je de gietijzeren brug oversteekt, kom je binnen via een vrij eenvoudig houten chalet. Brooklands is een intieme en zeer bescheiden locatie die wordt gerund en bemand door enthousiastelingen. Het is een verzameling van ongelooflijke geschiedenis en dat bedoel ik op een goede manier:
Een kleine maar persoonlijke verzameling van vroege Formule 1-memorabilia.
Een geweldige verzameling van vroege bicylces tot aan het heden.
Een prachtige selectie van oude motorfietsen.
Een selectie memorabilia en prachtige klassieke auto's met betrekking tot de geschiedenis van Brooklands.
Als je dan door de "paddock" dwaalt, zou het je vergeven kunnen worden als je dacht dat je op een kerkhof voor vliegtuigen was, met als middelpunt de Concorde, die trots op het asfalt staat. Ik heb ze niet geteld, maar er moeten wel een dozijn vliegtuigen zijn waarvan de meeste toegankelijk zijn en de vrijwilligers moedigden ons aan om in de cockpits te gaan zitten en alles in je op te nemen. De meeste vliegtuigen zijn binnengevlogen op de oude landingsbaan die het hart van Brooklands vormde en staan nu een beetje treurig ingeklemd tussen de rivier en verschillende gebouwen. Verspreid over de vliegtuigen liggen allerlei vliegspullen en uitrusting, mallen voor vliegtuigpanelen, inschepingstrappen, motoren, brandstoftankers enzovoort.
Dan is er het London Bus Museum, zo goed als elk busmuseum. Een prachtige collectie, prachtig onderhouden en met een "opgepoetste" grafische geschiedenis van bussen van de begindagen tot nu.
Verstopt achter dit alles en niet echt een actief onderdeel van de "tour" is waar ik echt voor kwam, het spoor. Het is er, maar je moet het zelf ontdekken en ik wist niet zeker of ik erop mocht lopen, maar dat heb ik gedaan. Het is gewoonweg prachtig. Het is veel groter dan ik dacht en de bochten lopen schuin omhoog naar de horizon. De hoek van de banking is steil, zo steil dat het moeilijk is om naar de top van de lip te klimmen zonder goede schoenen en enige voorzichtigheid.
Het betonnen oppervlak is gebarsten en verrot, wortels en mos breken het beton op stukken en aan de bovenkant beginnen bomen de randen te overwoekeren. Maar ondanks dit alles (of misschien juist daardoor) kun je niet anders dan teruggaan naar de hoogtijdagen van het circuit en de geesten voelen van vele races en coureurs die voorbij razen. Hoewel het triest is om het circuit in verval te zien, is het eigenlijk heerlijk dat je het kunt voelen zoals het was, je kunt bijna nog steeds de bandensporen zien en de dampen ruiken. Het is niet gerestaureerd, opnieuw gepolijst of opnieuw geverfd, het is wat het is, het originele circuit. Op een bepaalde manier is het een schande dat het belangrijkste circuit in de geschiedenis van de motorsport in deze staat verkeert, maar ik vind het eigenlijk wel mooi. Wat mij verontrust is het feit dat dit terrein is ontwikkeld, met winkels buiten de stad, bedrijventerreinen en Mercedes World.
Groot-Brittannië is toonaangevend op het gebied van autosport (doe me een lol terwijl ik me hierop concentreer, maar natuurlijk was de luchtvaart ook een ongelooflijk onderdeel van Brooklands). Als het aan mij lag, zou ik het terrein ontdoen van alle moderne gebouwen en Brooklands terugbrengen naar wat het was, een circuit. Restaureer het heel voorzichtig zodat het compleet is, maar laat de kuilen en scheuren zitten en snoei misschien een paar bomen, maar neem de geesten en de sfeer niet weg, behoud de gammele vliegtuigen en de geschiedenis die er is en vier het met waardigheid in plaats van zoals het nu is de tweederangs burger te zijn van de commercie.
Op weg naar buiten waagde ik me in het laatste gebouw, een prachtige originele hangar, bekleed met golfplaten en afbladderende verf. Binnen was ik sprakeloos, het gebouw staat letterlijk vol met een buitengewone collectie verbazingwekkende vliegtuigen van de begindagen van het vliegen tot een Hawker Harrier. Overal waar je je omdraait is wel iets te zien, memorabilia, motoren, uniformen, enzovoort. Wauw.
Het is moeilijk te beschrijven, maar wat een prachtige plek Brookland's is. Als museum is het tot nu toe ontsnapt aan "De" make-over en moge dat nog lang zo blijven. Waar anders kunnen kinderen op een vroege McLaren-auto klimmen en er echt in stappen, door de Concorde lopen, de geschiedenis van de bus zien en nog veel meer. Dit alles zorgvuldig omsloten door een slingerend spook dat het Brooklands circuit is. Felicitaties aan alle vrijwilligers en de Trust voor hun enthousiasme en liefde.
