Nou, dat was nieuw voor mij toen we naar de groene Spaanse regio Asturië gingen. Op onze eerste avond in llanus (uitgesproken als) Janus, waren we op zoek naar een plek om te eten toen we voor het eerst Sidra, de lokale term voor Cider, tegenkwamen. Maar Sidra is niet zomaar een drankje (en ik bedoel geen enkele ciderliefhebber te beledigen), het is een prachtige sociale traditie in deze uitgestrekte noordelijke hoek van Spanje.
Sidra is een combinatie van een mooie drank die op een manier wordt geserveerd die generaties teruggaat en het is het hart van de gemeenschap. Laten we beginnen met de "drank", het is een basiscider gemaakt van lokaal geperste appels. Het wordt lokaal gebrouwen en wordt geserveerd in vrij eenvoudige functionele groene flessen, het merk doet er niet echt toe, want het is een vrij utilitaire drank, hoewel een erg goede. Het verschil is, en dit is de sleutel, de Sidra is slechts zachtjes gefermenteerd en produceert geen sterk gas, het is bijna vlak en heeft een zeer sterke ongezoete bijna zachte appelsapsmaak.
Sidra wordt altijd geserveerd in een traditioneel glas, en een die we direct herkenden, het is altijd een van onze favoriete glazen geweest, maar we waren er dol op voordat we ons realiseerden dat het een andere context had. Het glas is wat je een prachtig geproportioneerde eenvoudige tumbler zou noemen, ongeveer 10 cm hoog en 7 cm breed over de diameter. Het is een handvol ter grootte van een man en is min of meer gemaakt als een wijnglas met een heel fijn dun glas. We zijn er altijd dol op geweest en gebruiken ze als dagelijkse tumblers. LSA verkoopt ze als de GIO Tumbler en ze waren een geweldige verkoper bij The Conran Shop, maar ze hebben diepe routes als de bescheiden Sidra-glazen.
Wat er daarna gebeurt is waar de magie begint; de Sidra wordt altijd in kleine porties geschonken omdat het schenken een heel zacht bruisen creëert. Het is een kunst, maar makkelijk te beheersen, houd de fles zo hoog mogelijk, over het algemeen in je rechterhand boven je hoofd. Dan, met het glas zo dicht mogelijk bij de vloer als je kunt, probeer de Sidra in een "plons" in je glas te schenken. Afhankelijk van je lengte zal de Sidra zo'n vier of vijf voet vrij vallen en het meeste ervan zal in het glas belanden. Maak je geen zorgen als je wat op de vloer spettert, dat is onderdeel van het theater. De truc is om slechts een paar centimeter te schenken, genoeg om te drinken voordat de bubbels verdwijnen.
Maar hier is het charmante gedeelte, je schenkt in voor je vriend(en) en deelt zowel het glas als de fles. Als je klaar bent met serveren, laat je een klein scheutje achter, draai je het in het glas en draai je het glas voorzichtig om het overtollige water weg te spoelen. Het doel van het draaien is om ervoor te zorgen dat het overtollige water de rand van het glas wast waar je mond is geweest voordat je het glas doorgeeft.
Wat was het dat mij zo boeide? Het glas, de Sidra, de performance ja, maar vooral de diepe gemeenschapstraditie die in Asturiërs zit. En dit is geen show voor de toeristen; dit is hoe het wordt gedaan, dag in dag uit.
Hartelijk dank aan Mauro, een trotse Asturiër.
