Ik, een beetje naïef, hield van de eenvoud van de Field Notes-boeken, maar ik had geen idee van hun geschiedenis. Ik was laatst hun site aan het verkennen toen ik hun archief tegenkwam. Medeoprichter Aaron Draplin vertelt het verhaal beter dan ik ooit zou kunnen, dus volg de link aan het einde van dit dagboek en ontdek het. De geschiedenis van Field Notes is heel bijzonder en wat ik echt bewonder, is Aarons passie en visie om de grootsheid te erkennen in deze kleine boekjes die hij vond tijdens het snuffelen op rommelmarkten en om die schat aan geschiedenis te gebruiken en relevant te maken. Misschien is Aarons archief een van de weinige overgebleven referentiepunten? Ik vind het heerlijk om terug te blikken in het verleden om een andere manier van leven te zien, een langzamer tempo en een medium dat op de een of andere manier sociaal en commercieel werd geaccepteerd als een manier om landbouwproducten te verkopen en te adverteren en tegelijkertijd boeren praktisch te helpen met een praktisch notitieboek. Hulde aan Aaron en team.
Archief met veldnotities
