Toen we een paar jaar geleden met deze Merchant & Found-klus begonnen, werden we gedreven door onze passie (beleefde manier om obsessie te zeggen!) voor enkele van de beroemde makers in de meubel- en verlichtingswereld, voornamelijk de makers die aan het begin van de twintigste eeuw zijn geboren, de industriële pioniers. We hadden enige kennis, maar waren verbijsterd en verheugd om zoveel geweldige makers te ontdekken waar we gewoonweg niets van wisten. Als je gebogen houten stoelen als voorbeeld neemt, kenden we Thonet en Ton heel goed, maar we hadden nog nooit gehoord van Baumann, Fischel of Luterma en het ontdekken van deze geschiedenis is (samen met het ontmoeten van zoveel geweldige klanten en leveranciers) een van onze grootste genoegens geweest in de afgelopen jaren. Google is een behoorlijk handig hulpmiddel, maar je moet diep graven en de geschiedenis echt ontrafelen om het allemaal bij elkaar te brengen, we hebben het over grote industriële producenten die een grote bijdrage hebben geleverd aan de ontwikkeling van het interieur van woningen in de afgelopen honderd jaar of zo, maar hun geschiedenis is bijna verdwenen en vergeten. De lijst gaat maar door, Benjamin Lighting, Esavian, Strafor, Fibrocit of Evertaut, om er maar een paar te noemen. We hebben onze missie aangescherpt, we willen deze geweldige makers verdedigen, we willen hun vintage producten verkopen, maar we willen hun geschiedenis en herkomst verdedigen naast alles wat we verkopen. Waarom zou je alleen een vintage stoel kopen, waarom zou je niet op een stoel met geschiedenis zitten, een stoel met een makersmerk, een overlevende van een ongelooflijke fase in onze industriële geschiedenis.

We hebben een romantische kern, dus het onthullen van deze oude makers heeft zeker een beetje een Indiana Jones-gevoel (we maken onszelf echt iets wijs), maar het voelt wel zo, stoffige oude catalogi vinden, onder stapels stoelen kruipen om het label van de maker te vinden en gewoon op jacht gaan naar deze geschiedenis. Deze makers hebben een aantal ongelooflijke producten gemaakt en het lijkt gewoon een parodie dat deze geschiedenis verloren zou kunnen gaan, dus onze simpele missie is om ons best te doen om stukken te authenticeren, de geschiedenis te onthullen, vast te leggen en te delen. We hebben een krankzinnig romantisch idee dat we het ooit allemaal in een boek zouden kunnen zetten, maar stap voor stap.

Dus wat is de 'volgende fase' horen we je vragen? Simpel, we houden van vintage, maar bovenal houden we van deze makers en waar ze voor staan en stap voor stap willen we hun bredere verhaal vertellen, niet alleen degenen die helaas zijn gestopt met handelen, maar (tromgeroffel...) we willen beginnen met het bespreken van de makers die het hebben overleefd. Dus zonder verder oponthoud zijn we ongelooflijk trots en enthousiast om te zeggen dat we nu samenwerken met twee geweldige Franse makers die het hebben overleefd en vandaag de dag nog steeds handelen, Tolix en Nicolle. Simpel gezegd willen we deze merken verdedigen, het merkverhaal vertellen, de beste plek zijn om vintage Tolix en Nicolle te kopen, maar ook gloednieuwe (net gemaakte) echte Tolix en Nicolle verkopen. Ja, we houden van hun vintage producten, maar bovenal houden we van hun ongelooflijke producten, hun geschiedenis, hun drang om te overleven en daar willen we deel van uitmaken. Dus vanaf vandaag zijn we officiële distributeurs van deze twee ongelooflijke merken. We zijn nog druk bezig met onze website, maar de komende weken en maanden zullen we alle hedendaagse producten die Tolix en Nicolle vandaag de dag maken uploaden. Het zal u niet verbazen dat ze natuurlijk nog steeds hun iconische klassiekers maken, maar dat ze ook hun merken blijven ontwikkelen door samen te werken met nieuwe, gedurfde ontwerpers om de komende honderd jaar geweldige producten te blijven creëren.

In de komende weken en maanden zullen we meer inzicht geven in deze ongelooflijke makers, hun geschiedenis en hun huidige productassortiment, maar in de tussentijd kunnen we u, als u een Tolix- of Nicolle-product wilt, zowel vintage producten als alles uit hun huidige assortiment leveren. Totdat we het volledige productassortiment op onze website hebben geladen, kunt u contact met ons opnemen en zullen we ons best doen om u te helpen met het leveren van elk product van deze twee ongelooflijke makers.paul@merchantandfound.com

Met de beste wensen
Koopman & Gevonden

Tan-Sad begon in 1922 in Birmingham en werd voor het eerst publiekelijk vermeld als exposant op de British Industries Fair, waar hij typistentafels, constructiespeelgoed, motorfietsstoelen, kinderwagens en kantoor- en fabrieksstoelen verkocht. Tan-Sad bleef de komende jaren groeien en verdeelde zijn productie in Birmingham in kinderwagens en speelgoed, en een zeer succesvol assortiment fabrieks- en kantoorstoelen.

In de jaren 1950 en 1960 werd Tan-Sad een algemene naam voor kinderwagens en traditionele kinderwagens, voordat het in 1975 verdween. Vraag het aan een bepaalde oudere generatie en zij zullen tot op de dag van vandaag nog steeds naar een kinderwagen verwijzen als een 'Tan-Sad'. De oorspronkelijke betekenis achter de naam komt vermoedelijk van het Franse woord Tansad, wat de extra of duozit achter een paard of motorfiets betekent. Helaas is er weinig meer bekend over Tan-Sad dan dit, behalve verschillende vintage advertenties en natuurlijk vintage producten die bewaard zijn gebleven. Onze interesse ligt vooral bij de iconische machinistenstoelen die vanaf de jaren 1930 massaal werden geproduceerd en rechtstreeks concurreerden met Evertaut in Engeland en een aantal grote Europese fabrikanten.

De machinistenstoel is ontstaan uit het gebruik van industrieel geproduceerde stalen buizen die na de Eerste Wereldoorlog op zo'n grote schaal werden geproduceerd dat het een belangrijk nieuw materiaal werd in de meubelproductie. De Bauhaus-school was een van de pioniers van het commerciële gebruik ervan in stoelen. De vroege Tan-Sad-stoelen zijn iconisch in hun gebruik van gevulkaniseerd karton voor de zittingen en rugleuningen. Een stevig en praktisch materiaal dat geschikt was voor de zware omstandigheden op de fabrieksvloer. Zonder stoffen bekleding kon het worden schoongemaakt met een vochtige doek, was het redelijk brandwerend en toch zou het zich voorzichtig vormen tot een comfortabele vorm.

We hebben het geluk gehad om onlangs een partij vroege machinistenstoelen in uitzonderlijke staat tegen te komen en we konden de belangrijkste hoogtepunten uit de productie van begin jaren 40 eruit pikken. De stoelen draaien en zijn in hoogte verstelbaar met behulp van een eenvoudige borgschroef en -pen die in een kanaal in de rechtopstaande stoel worden geklemd. Naarmate de tijd vorderde (eind jaren 50) werd dit systeem bijgewerkt en draaide en verstelde de stoel op een schroefdraadbasis, waardoor de kosten werden verlaagd door (helaas) de noodzaak van de mooie Tan-Sad-merkverstelhendel te verwijderen. De stoelbases waren oorspronkelijk gemaakt van gelast staal, maar ook dit werd eind jaren 50 vervangen door een massaproductie gegoten basis. Interessant genoeg bleef tijdens deze veranderingen het originele en zeer praktische gevulkaniseerde karton behouden, evenals de mooie rubberen bumpers die achter de gebogen rugleuning werden gebruikt om de bevestiging van de rugleuning aan het hoofdframe te dempen en enige beweging mogelijk te maken.

Onze interesse ligt vooral bij de machinistenstoelen waarvan er vele varianten bestaan, hoewel het model hieronder het meest bekend is. Heel af en toe ziet u een originele versie uit de jaren 20 van paardenhaar, als u dat doet, grijp hem dan, het is een zeldzaam onderdeel van ons industriële erfgoed.

Help ons de geschiedenis van deze iconische industriële merken vast te leggen. Als u ons kunt helpen met onze missie, neem dan contact met ons op!

Ik, een beetje naïef, hield van de eenvoud van de Field Notes-boeken, maar ik had geen idee van hun geschiedenis. Ik was laatst hun site aan het verkennen toen ik hun archief tegenkwam. Medeoprichter Aaron Draplin vertelt het verhaal beter dan ik ooit zou kunnen, dus volg de link aan het einde van dit dagboek en ontdek het. De geschiedenis van Field Notes is heel bijzonder en wat ik echt bewonder, is Aarons passie en visie om de grootsheid te erkennen in deze kleine boekjes die hij vond tijdens het snuffelen op rommelmarkten en om die schat aan geschiedenis te gebruiken en relevant te maken. Misschien is Aarons archief een van de weinige overgebleven referentiepunten? Ik vind het heerlijk om terug te blikken in het verleden om een andere manier van leven te zien, een langzamer tempo en een medium dat op de een of andere manier sociaal en commercieel werd geaccepteerd als een manier om landbouwproducten te verkopen en te adverteren en tegelijkertijd boeren praktisch te helpen met een praktisch notitieboek. Hulde aan Aaron en team.

Archief met veldnotities

Deze jongens zijn een van mijn favorieten aller tijden, ze doen wat ze doen op een rustige manier, buiten de radar. Hun website is foutloos, prachtig ontworpen. De productselectie is prachtig samengesteld en naar mijn mening niet in eerste instantie zo commercieel, maar door vast te houden aan hun filosofie hebben ze een krachtig merk gecreëerd dat het potentieel heeft om oneindig commercieel te zijn, maar dat is niet het punt. Ze doen wat ze doen uit liefde en passie en dat is te zien, ja je wilt de producten kopen, maar in de eerste plaats wil je gewoon ondergedompeld worden in hun wereld. Ze maken grafisch ontwerp/creativiteit tot een kunstwerk. Ze maken oude pennendozen supersexy. Ik hou van de mix van oud en nieuw en de compromisloze passie om ephemera uit alle hoeken van de wereld te zoeken. Bekijk zeker de blog, WOW. Ik ben nog niet in hun winkel geweest, maar ik ga er binnenkort heen. Ze zeggen dat een foto meer zegt dan duizend woorden en dat is waar. SUPER LIEFDE.

Ik zag deze lampen voor het eerst in Rosanna Orlandi tijdens The Salone di Mobile. Ze zijn ontworpen en gemaakt door Sander Wassink en Ma'ayan Pesach. Ze zijn gemaakt van verschillende soorten gerecycled/vintage glas. Ze zijn allemaal anders en ik vind ze super. www.sanderwassink.nl wwww.maayanpesach.com.

Als u op zoek bent naar geweldige vintage lampen voor uw huis, café of restaurant, kunnen wij u helpen. Bekijk onze vintage verlichtingscollecties Vandaag.

Designers Guild is een van die merken die gewoon rustig en op een zeer ingetogen manier haar gang gaat. Terwijl mode komt en gaat, kleuren in of uit zijn, houdt Tricia Guild zich gewoon aan waar ze beroemd om is en terecht. Ze hebben een wereldwijde stoffenbusiness, maar om het merk echt te begrijpen is hun Kings Road Store het vlaggenschip. Ik liep deze week langs de winkel en ik had een paar minuten over, dus ik parkeerde en ging naar binnen om te kijken wat er nieuw was. Een halfuur later vertrok ik verfrist en met een glimlach. De winkel zag er geweldig uit, ongelooflijk goed samengesteld, prachtig verzorgd en toch commercieel ingericht. Een zeldzame combinatie waarbij de visuele normen superieur zijn, het product is een mix van nieuwe DG-producten, maar met een samengestelde collectie van vintage, kleine ambachtslieden en nooit eerder geziene producten.

Tien uit tien. We zijn allemaal lyrisch (zijn we dat nog steeds?) over Merci in Parijs, maar laten we Designers Guild niet vergeten. Naar mijn bescheiden mening is de winkel gewoon van wereldklasse.

Nou, dat was nieuw voor mij toen we naar de groene Spaanse regio Asturië gingen. Op onze eerste avond in llanus (uitgesproken als) Janus, waren we op zoek naar een plek om te eten toen we voor het eerst Sidra, de lokale term voor Cider, tegenkwamen. Maar Sidra is niet zomaar een drankje (en ik bedoel geen enkele ciderliefhebber te beledigen), het is een prachtige sociale traditie in deze uitgestrekte noordelijke hoek van Spanje.

Sidra is een combinatie van een mooie drank die op een manier wordt geserveerd die generaties teruggaat en het is het hart van de gemeenschap. Laten we beginnen met de "drank", het is een basiscider gemaakt van lokaal geperste appels. Het wordt lokaal gebrouwen en wordt geserveerd in vrij eenvoudige functionele groene flessen, het merk doet er niet echt toe, want het is een vrij utilitaire drank, hoewel een erg goede. Het verschil is, en dit is de sleutel, de Sidra is slechts zachtjes gefermenteerd en produceert geen sterk gas, het is bijna vlak en heeft een zeer sterke ongezoete bijna zachte appelsapsmaak.

Sidra wordt altijd geserveerd in een traditioneel glas, en een die we direct herkenden, het is altijd een van onze favoriete glazen geweest, maar we waren er dol op voordat we ons realiseerden dat het een andere context had. Het glas is wat je een prachtig geproportioneerde eenvoudige tumbler zou noemen, ongeveer 10 cm hoog en 7 cm breed over de diameter. Het is een handvol ter grootte van een man en is min of meer gemaakt als een wijnglas met een heel fijn dun glas. We zijn er altijd dol op geweest en gebruiken ze als dagelijkse tumblers. LSA verkoopt ze als de GIO Tumbler en ze waren een geweldige verkoper bij The Conran Shop, maar ze hebben diepe routes als de bescheiden Sidra-glazen.

Wat er daarna gebeurt is waar de magie begint; de Sidra wordt altijd in kleine porties geschonken omdat het schenken een heel zacht bruisen creëert. Het is een kunst, maar makkelijk te beheersen, houd de fles zo hoog mogelijk, over het algemeen in je rechterhand boven je hoofd. Dan, met het glas zo dicht mogelijk bij de vloer als je kunt, probeer de Sidra in een "plons" in je glas te schenken. Afhankelijk van je lengte zal de Sidra zo'n vier of vijf voet vrij vallen en het meeste ervan zal in het glas belanden. Maak je geen zorgen als je wat op de vloer spettert, dat is onderdeel van het theater. De truc is om slechts een paar centimeter te schenken, genoeg om te drinken voordat de bubbels verdwijnen.

Maar hier is het charmante gedeelte, je schenkt in voor je vriend(en) en deelt zowel het glas als de fles. Als je klaar bent met serveren, laat je een klein scheutje achter, draai je het in het glas en draai je het glas voorzichtig om het overtollige water weg te spoelen. Het doel van het draaien is om ervoor te zorgen dat het overtollige water de rand van het glas wast waar je mond is geweest voordat je het glas doorgeeft.

Wat was het dat mij zo boeide? Het glas, de Sidra, de performance ja, maar vooral de diepe gemeenschapstraditie die in Asturiërs zit. En dit is geen show voor de toeristen; dit is hoe het wordt gedaan, dag in dag uit.

Hartelijk dank aan Mauro, een trotse Asturiër.